Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Μια παλιά ανάρτηση ως μια interactive μνήμη...





















Μια φορά κι έναν καιρό, ήρθε στο σχολείο μας ο διαδραστικός πίνακας κι εμείς του δώσαμε λογισμό και λίγα από τα όνειρά μας...

Δυο μήνες τώρα προετοιμάζαμε την υποδοχή του. Είχαμε τα χρήματα από την ευγενική χορηγία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών (Κ.Ο.Α.)για να εξοπλίσουμε το Εργαστήρι μας και, μαντέψτε, δεν είχαμε το χώρο να τον βάλουμε. Μα πού να χωρέσει; Εδώ δε χωράμε εμείς οι δάσκαλοι και οι μαθητές μας και κάνουμε μάθημα δυο-δυο στις αίθουσες. Πού θα χωρέσει κι ένας κύριος Διαδραστικός;


Πεισμώσαμε όμως κι εμείς κι αποφασίσαμε να δράσουμε με αυτά που έχουμε. Παραγγείλαμε ένα διαδραστικό πίνακα, χωρίς να σκεφτούμε πολλά-πολλά. Αναστατώσαμε το Εργαστήρι Πληροφορικής που συστεγάζεται με το Εργαστήρι Εικαστικών, ρίξαμε τις δυο ντουλάπες που τα χώριζαν στα δυο-σαν το τείχος του Βερολίνου- και κάναμε χώρο να υποδεχτούμε την κυρία Τεχνολογία.


Κι αυτή ήρθε και μας έφερε τον κύριο Διαδραστικό, ντυμένο στα άσπρα, στα γυαλιστερά του, με τον προτζέκτορά του, μες στο μαύρο του λουστρίνι σας λέω- και με μια ψηφιακή γραφίδα ασημένια και αινιγματική. Και στήθηκε καμαρωτός-καμαρωτός, πάνω στη βάση του και περίμενε τους μικρούς και τους μεγαλύτερους μαθητές και μαθήτριες.


Η Υπολογίστρια, τον "φόρτωσε" με τα πρώτα εκπαιδευτικά λογισμικά και μαζί με τον διευθυντή του σχολείου, τον πρόβαραν ένα ολόκληρο μεσημέρι για να δουν πως δουλεύει. Τον πατούσαν από εδώ, τον πατούσαν από εκεί, τον άνοιγαν, τον έκλειναν, τον έγραφαν, τον έσβηναν... όλα καλά.


Το σημερινό πρωινό κοψαμε την κόκκινη κορδέλα των ψηφιακών μας ονείρων με λογισμό και και με πολλά χαμόγελα και φωνές. Το εκπαιδευτικό λογισμικό που αξιοποιήσαμε ήταν αυτό της Κυκλοφοριακής Αγωγής, το "Κυκλοφορώ με ασφάλεια" και το "Μικροί Καλλιτέχνες σε δράση" που η Υπολογίστρια είχε σχεδιάσει τις παιδαγωγικές του προδιαγραφές. Πού να το περίμενε τότε, πως θα το δούλευε, η ίδια στο Ειδικό Σχολείο με τους μαθητές της...


Μια μεγάλη ουρά σχηματίστηκε μπροστά από τον πίνακα, με το κάθε παιδί να θέλει να συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες. Και οι καθηγητές, και οι κοινωνικοί λειτουργοί και οι δάσκαλοι και η νηπιαγωγός ήταν όλοι εκεί να βοηθήσουν τα παιδιά να δοκιμάσουν τι μπορούν να κάνουν.


Μιλάμε στα συνέδρια για θεωρητικές προσεγγίσεις και για στρατηγικές ομαδοσυνεργατικής διδασκαλίας, αναζητώντας τρόπους να εντάξουμε τις νέες τεχνολογίες στην Εκπαίδευση. Γιατί να κάνουμε εκείνο, τι να κάνουμε, πώς να το κάνουμε, αλλά και με ποιούς;



Κι ήρθαν τα παιδιά του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου, ο Αποστόλης, ο Τάσος, ο Σπύρος, ο Κώστας, η Χρύσα, ο Παναγιώτης και με τον τρόπο τους μας είπαν. Ξέρουμε. Κάντε λίγο πιο πίσω. Μας δείξατε πώς να το κάνουμε. Τώρα δείτε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς. Δεν το είπαν με λόγια, αλλά μας παραμέριζαν σιγά-σιγά κι έμειναν μόνα τους μπροστά στον πίνακα.


Σε λίγο τα μεγαλύτερα παιδιά υποδέχτηκαν τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου, το Μάρκο, τον Αντρέα, τη Βαγγελίτσα, το Νίκο κι εκείνα με τη σειρά τους τα παιδιά του Νηπιαγωγείου. Και τα μεγάλα συμβούλευαν τα μικρά. "Πάτα το απαλά, με όποιο δάχτυλο μπορείς". " Βάλε και όλη την παλάμη άμα σε βολεύει". "Άφησέ με να σε βοηθήσω", "Έλα να το κάνουμε μαζί, αν δε μπορείς", "Κάνε στην άκρη να μην κάνεις σκιά"...


Η Μαριάννα είναι λίγο μεγαλύτερη από έξι χρονών, πάει στο Νηπιαγωγείο και χοροπηδούσε από τη χαρά της που ακουμπούσε το πορτοκαλί χρώμα πάνω στον πίνακα και βαφότανε μόνο του ένα ολόκληρο ηλιοβασίλεμα...


Η πιο συγκινητική στιγμή για την Υπολογίστρια ήταν όταν ο μικρός μαθητής μας που πάσχει από εγκεφαλική παράλυση, κινητική και αισθητική δυσλειτουργία, πλησιάσε τον πίνακα, πήρε κόκκινο κι έβαψε κόκκινα τα όνειρα και την ελπίδα όλων. Ξέρετε γιατί; Γιατί ήθελε τόσο να γράψει και να ζωγραφίσει δυο χρόνια τώρα και δε μπορούσε με το ποντίκι και δυσκολευόταν με το πληκτρολόγιο. Και τα χεράκια του έτρεμαν κι απογοητευόταν και δε μπορούσε και συννέφιαζε. Μα τώρα, με ένα απλό άγγιγμα στο διαδραστικό πίνακα με την άκρη της παλάμης του, μπορούσε να ζωγραφίσει και να γράψει και πετάξει στον ουρανό! Κι εμείς μαζί του


ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΚΥΡΙΑ!



Ναι, αγάπη μου...είναι ωραίος αυτός ο πίνακας....



Η Υπολογίστρια και οι μαθητές της,

ΜΕ.ΛΟ.ΜΕ.Ο
(Με Λογισμό και Με Όνειρο...)





Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Ένα παραμύθι με λογισμό και με όνειρο: " Κι όλοι έζησαν καλά κι εμείς καλύτερααα..."




















Η Βαγγελίτσα και ο Παναγιώτης τελείωσαν το παραμύθι τους. Η μικρή μαθήτρια πηγαίνει στο Δημοτικό και ο μεγάλος μαθητής μας στο ΕΕΕΕΚ. Δούλεψαν σε ομάδα, σκέφτηκαν, προβληματίστηκαν, πήρα αποφάσεις. Έγραψαν τις σκέψεις τους στον επεξεργαστή κειμένου, βρήκαν τις εικόνες τους στο διαδίκτυο. τις επεξεργάστηκαν σε πρόγραμμα ζωγραφικής. Έτσι, όμορφα κι απλά.

Αυτή τη χρονιά η βοήθεια της "Υπολογίστριας" ήταν ελάχιστη. Τα παιδιά ήξεραν πως δουλεύουμε. Με λογισμό και με όνειρο... Τα λάθη μας θα τα διορθώσουμε σε επόμενο στάδιο. Αυτά δεν πρέπει να σταματήσουν τη δημιουργικότητά μας. Είμαι υπερήφανη για τους μαθητές μου, για τα παιδιά του Ειδικού Σχολείου Νταού Πεντέλης. Μπορείτε να πατήσετε πάνω σε κάθε εικόνα, αυτή να μεγαλώσει και να τη διαβάσετε! Καλό ταξίδι στη χώρα της καρδιάς...



































Η Υπολογίστρια και οι μαθητές της

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΜΕΑ








ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ



ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ για την αντιμετώπιση των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες στο σχολείο και για τη στέρηση των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών που έχουν αναπηρία ή έχουν στην επιμέλειά τους άτομα με αναπηρία.






Ποιο είναι το πρόβλημα; Τι λέει ο νόμος; Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα; Ποια είναι η πρότασή μας;






" Σύντροφοι, δεν υπάρχουν έτοιμα μονοπάτια. Τα χαράζουμε καθώς προχωρούμε" (M.A.)

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Special Olympics Project-4o μέρος: "Το ταξίδι στην Ολλανδία & η απώλεια του ονείρου"...






























Γ΄Στάδιο: Υλοποίηση προγραμματισμένων δραστηριοτήτων.
Ενημέρωση-Ανατροφοδότηση-Παρουσίαση των θεματικών ενοτήτων από τις ομαδούλες των παιδιών.

Στόχοι της δραστηριότητας
- η αναπλαισίωση των αρνητικών συναισθημάτων με θετικά
-η ενοποίηση των αναπήρων παιδιών & των οικογενειών τους με το κοινονικό σύνολο

Παιδαγωγική αξιοποίηση των ΤΠΕ στην Ειδική Αγωγή

30 Επίπεδο Μάθησης: Αναλυτική Μάθηση
4ο Επίπεδο Μάθησης: Παραγωγική Μάθηση

Στόχος μας είναι να μπορούν τα παιδιά να αναλύουν τα δομικά στοιχεία της βιντεοταινίας και να διακρίνουν τα γεγονότα από τα συμβολικά στοιχεία της διήγησης (3ο Επίπεδο Μάθησης). Στη συνέχεια, να μπορούν να δημιουργήσουν το δικό τους σενάριο ενός έργου, να το σκηνοθετήσουν, να το δραματοποιήσουν, αλλά και να το δημοσιεύσουν. Οι ρόλοι της κάθε ομάδας θα καθοριστούν και θα δημιουργηθεί το εικονογραφημενο σενάριο του έργου. Η κάθε ομάδα να ανταλλάξει τις ιδέες της με την άλλη, οι ιδέες να αλληλεπιδράσουν, να μετασχηματιστούν και να αναδομηθούν στην τελική μορφή του σεναρίου (40 Επίπεδο Μάθησης).

Διδακτική-Μαθησιακή Διαδικασία

Οι μικρο-ομαδούλες των παιδιών παρακολουθούν με μεγάλο ενδιαφέρον στο εργαστήρι μας το vide0-clip "Το ταξίδι στην Ολλανδία". Πρόκειται για μια συμβολικη ιστορία που διηγείται μια μητέρα ενός παιδιού με αναπηρία. Λέει, λοιπόν, μπροστά στα ορθάνοιχτα μάτια των παιδιών, πως ένα ζευγάρι ετοιμάζεται με μεγάλη χαρά για ένα πολύ όμορφο ταξίδι στην Ιταλία. Αγοράζουν ταξιδιωτικούς οδηγούς και συλλέγουν πληροφορίες για το Κολοσσαίο τον Άγιο Πέτρο, τη Βενετία, μα όταν το αεροπλάνο προσγειώνεται στη ξένη χώρα η αεροσυνοδός αναγγέλει: "Καλώς ήρθατε στην Ολλανδία"! Το ζευγάρι μένει άφωνο και διαμαρτύρεται έντονα για τόν αναπάντεχο και λανθασμένο προορισμό, για την απώλεια του ονείρου...

Τα παιδιά του Ειδικού σχολείου Νταού Πεντέλης, θέλουν να κάνουν μια ταινία η οποία να βασίζεται στην ιστορία αυτή. Μαζί με την Υπολογίστρια και με πολλή συζήτηση βρίσκουν τα συμβολικά στοιχεία της ιστορίας και τα μεταφέρουν στην καθημερινή ζωή.

Ναι, έτσι όπως προετομάζεται και το ζευγάρι για την Ιταλία, έτσι προετοιμάζεται και ένα άλλο ζευγάρι να φέρει στον κόσμο ένα υγιές παιδί. Αγοράζει περιοδικά που μιλούν για τη γέννηση και το θηλασμό, ενημερώνεται για τα παιδικά καροτσάκια και την κούνια του μωρού και έρχεται η στιγμή της γέννησης. Και ο γιατρός αναγγέλει : "Λυπάμαι, μα το μωρό σας γεννήθηκε με μια σοβαρή αναπηρία". Το ζευγάρι μένει άφωνο, δε ξέρει πού να ξεσπάσει, που να στραφεί για το "λανθασμένο προορισμό", για την απώλεια του ονείρου...

Στη συνέχεια, μέσα από πολλές δραστηριότητες, που κρατούν έμα μεγάλο χρονικό διάστημα, η ταινία παίρνει σάρκα και οστά. Το σενάριο γράφεται από τους μαθητές. Άλλα παιδιά γράφουν μικρές προτάσεις στο Power Point και άλλα σε χαρτιά. Οι ήρωες βρίσκονται. Η ιστορία ζωντανεύει σε εικονογραφημένο σενάριο με εικόνες που βρίσκουν οι μαθητές στο διαδίκτυο, σε ψηφιακές βιβλιοθήκες, με ζωγραφιές που δημιουργούν με διάφορα εκπαιδευτικά λογισμικά, όπως το Revelation Natural Art, οι διάλογοι των παιδιών-ηθοποιών μαγνητοφωνούνται από τα βοηθήματα του Η/Υ και όλο το έργο πια παρουσιάζεται με ένα πρόγραμμα παρουσίασης που επιμελούνται οι μαθητές μαζί με τη βοήθεια της Υπολογίστριας, σε όλες τις ομαδούλες.

Τα ορθογραφικά λάθη, δε μας αφορούν σε αυτή μας την προσπάθεια. Θέλουμε να νιώσουμε δημιουργικοί, ικανοί, να διώξουμε πολύ μακριά την αυτολύπησή μας και να ανυψώσουμε το αυτοσυναίσθημά μας. Ναι, είμαστε παιδιά με αναπηρία, μας ονόμασαν ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ (Α.Μ.Ε.Α.), αλλά εμείς ξέρουμε πώς είμαστε η ομάδα ΜΕ ΛΟΓΙΣΜΟ ΚΑΙ ΜΕ ΟΝΕΙΡΟ (ΜΕ.ΛΟ.ΜΕ.Ο.)
Το εικονογραφημένο σενάριο στο τέλος της σχολικής χρονιάς θα γίνει πράξη. Τα σκηνικά θα στηθούν και οι ηθοποιεί θα παίξουν τους ρόλους τους. Ναι, είμαστε όλοι χαρούμενοι! Ξέρετε γιατί; Επειδή τα παιδιά αποφάσισαν να δώσουν ένα καλό τέλος στο έργο τους. Το ζευγάρι στο ταξίδι του θα ανακαλύψει πως "Και η Ολλανδία είναι μια πολλή όμορφη χώρα". Έχει τουλίπες, έχει πίνακες του Ρέμπραντ και είναι πεντακάθαρη". Το ζευγάρι με το ανάπηρο παιδάκι θα πει "Το παιδί μας είναι το πιο όμορφο κι ένα από τα καλύτερα δώρα στο κόσμο"!

Αγαπημένοι μας συμμαθητές, συνάδελφοι και φίλοι.

"Το ταξίδι στην Ολλανδία" είναι ένα ταξίδι πόνου, γιατί η απώλεια του ονείρου είναι πολύ σημαντική κι αυτός ο πόνος δε θα φύγει ποτέ. Όμως, αν περάσουμε τη ζωή μας θρηνώντας για το χαμένο ταξίδι στην "Ιταλία" δε θα μείνουμε ποτέ ελέυθεροι να χαρούμε κι εμείς και το παιδί μας, τα πολύ όμορφα πράγματα που έχει να μας προσφέρει η "Ολλανδία".

SPECIAL OLYMPICS 2011: "Τα παπουτσάκια που λένε παραμύθια"

















Στόχοι


1ο Επίπεδο Μάθησης: Οργανωτική Μάθηση

2ο Επίπεδο Μάθησης: Αναλυτική Μάθηση

3ο Επίπεδο Μάθησης: Παραγωγική Μάθηση



Διδακτική & Μαθησιακή Διαδικασία


Οι μικροομαδούλες των παιδιών βλέπουν μαζί με την Υπολογίστρια τη μικροταινία της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης " Τα παπουτσάκια που λένε παραμύθια" και στο τέλος συζητούν μεταξύ τους για το περιεχόμενό της, το ερμηνεύουν, το αναλύουν και στη συνέχεια δημιουργούν το δικό τους πρωτότυπο παραμύθι, το οποίο αφορά στο θέμα της "κινητικής αναπηρίας" και γενικότερα της "διαφορετικότητας" .


Ακολουθούν το σχετικό Φύλλο Εργασίας και σύμφωνα με τις "λειτουργίες του παραμυθιού", του Σοβιετικού Εθνολόγου Βλαντιμίρ Πρόπ, όργανώνουν τη δομή του και αναπτύσουν την κάθε ενότητα. ΑΞιοποιούν τον Επεξεργαστή κειμένου (Word), το Revelation Natural Art (λογισμικό σχεδίασης) και παρουσιάζουν τον τρόπο δημιουργίας του παραμυθιού τους με το λογισμικό παρουσίασης (Power Point).


Συμπεράσματα


Δουλεύουμε δυο χρόνια με εκπαιδευτικά λογισμικά των Τεχνολογιών των Πληροφοριών και της Επικοινωνίας (ΤΠΕ) σε διάφορες δραστηριότητες που ενδιαφέρουν τα παιδιά. Ένα χρόνο τώρα δουλεύουμε στο εργαστήρι μας με το project των SPECIAL OLYMPICS. Τα παιδιά ξέρουν που θα καθίσουν, με ποιους θα συνεργαστούν, πώς θα συνεργαστούν και το κάνουν εύκολα και αδιαμαρτύρητα. Κάποια από αυτά δε χρειάζονται πλέον την άμεση βοήθειά μου. Συζητούν και παίρνουν μόνα τους αποφάσεις. Αυτές τις κάνουν άμεσα πράξη, ξέροντας πως έχουν την εμπιστοσύνη μου. Αυτό δεν το περίμενα και με κάνει να νιώθω πολύ όμορφα. Κάποια από αυτά, ενώ εγώ δηλώνω πια κουρασμένη, μου ζητούν να κάνουμε κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα...


Αισθάνομαι πως χρειάζομαι βοήθεια από τους συναδέλφους μου. Τα παιδιά είναι πιο δυναμικά από μένα και έχουν περισσότερη όρεξη. Κι εγώ έχασα την τόση ορμή μου. Θα προσπαθήσω όσο μπορώ. Έχουμε μπροστά μας να κάνουμε όμορφα πράγματα.


Για να δούμε πως θα κυλίσει αυτή η άνοιξη...


Οι μαθητές της Υπολογίστριας και ό,τι έχει απομείνει από αυτή


ΜΕ.ΛΟ.ΜΕ.Ο

Με Λογισμό & Με Όνειρο




Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Special Olympics Project:3o μέρος "Αναπλαισιώσεις Συναισθημάτων"







































Γ' Στάδιο: Υλοποίηση Προγραμματισμένων Δραστηριοτήτων-Ενημέρωσε, ανατροφοδότηση-παρουσίαση των θεματικών ενοτήτων από τις ομαδούλες των παιδιών

Από τις προηγούμενες δραστηριότητές μας έχουν προκύψει κάποιες έννοιες. Άπό την παρακολούθηση των μικροβιντεοταινιών αναδύθηκαν συναισθήματα. Αυτά δεν πρέπει να μείνουν μετέρωρα, αδιερεύνητα. Οι έννοιες πρέπει να συσχετιστούν και τα συναισθήματα να αλληλεπιδράσουν. Η κάθε ομάδα μαθητών θα ανταλλάξει τις απόψεις της με τις άλλες. Τα παιδιά του ειδικού σχολείου μπορούν να συζητήσουν, να πουν και να ακούσουν τις απόψεις των συμμαθητών τους. Μιλάμε με το στόμα, με τα μάτια, με τα αγγίγματα. Μέσα απότις ζωγραφιές και τα τραγούδια μας. Με ό,τι μπορούμε. Οι δραστηριότητές μας σιγά- σιγά θα απεκτείνονται και οι έννοιες θα αναλύονται σε βάθος.
1ο Επίπεδο Μάθησης: Πληροφοριακή Μάθηση
2ο Επίπεδο Μάθησης: Οργανωτική Μάθηση
3ο Επίπεδο Μάθησης: Αναλυτική Μάθηση
Διδακτική διαδικασία: "Ημέρες Κινηματογράφου"
Τα παιδιά έχουν χωριστεί σε ομαδούλες των δυο ατόμων. Η κάθε ομάδα βλέπει στην οθόνη του Η/Υ την μικροταινία " Γέννηση-Διάγνωση-Συναισθήματα". Τα φώτα στο εργαστήρι έχουν κλείσει, τα κερακια είναι αναμμένα και τα ποπ-κορν μας συντροφεύουν μέσα στα σακουλάκια τους. Τα χαρτιά και τα μολύβια μπροστά μας. Τα παιδιά παρακολουθουν τη γεννηση ενός μικρού κοριτσιού με κινητική αναπηρία. Παρατηρούν τις εικόνες που βλέπουν, τα λόγια που ακούν. Προσπαθούν να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα των γονιών και του κοινωνικού περίγυρου. Άλλα από αυτά τα καταγράφουν (1ο Επίπεδο Μάθησης) στα χαρτιά, άλλα στον ΗΥ.
Στη συνέχεια οι ομαδούλες συγκεντρωνόμαστε και συζητάμε. Τι ένιωσαν οι γονείς; Τι ένιωσαν οι γιαγιάδες, οι παππούδες; Ας τα αποτυπώσουμε, ας τα ζωγραφίσουμε και ας τα γράψουμε, στον υπολογιστή μας αυτή τη φορά. Δε θα σταθούμε όμως μόνο εκεί. Τα ταξινομούμε σε στήλες, αξιοποιώντας το 3ο Φύλλο Εργασίας ". Στη μια στήλη βάζουμε τα "αρνητικά" συναισθήματα και στην άλλη τα ¨θετικά". Τα συγκρίνουμε (2ο Επίπεδο Μάθησης) και συζητούμε σε ποιους παράγοντες οφείλονται τα συναισθήματα αυτά, επινοώντας παράλληλα τρόπους αντίδρασης, μετατρέποντας τα αρνητικά αυτά συναισθήματα σε θετικά, αναπλαισιώνοντάς τα. Στη συνέχεια, τα ερμηνεύουμε με τη νέα τους διάσταση (2ο Επίπεδο Μάθησης), τα αναλύουμε (3ο Επίπεδο Μάθησης) μέσα από την αναδομημένη επεξεργασία και τα αντιπαραβάλλουμε με τα συναισθήματα των ίδιων των παιδιών-ακροατών της ταινίας.
Ανακαλύπτουμε πως κι εμείς, ως παιδιά με ειδικές ανάγκες, πολλές φορές νιώθουμε αρνητικά συναισθήματα για άλλα παιδιά με αναπηρία και σε προέκταση για τον ίδιο μας τον εαυτό... Η συνειδητοποίηση αυτή μας προκαλέι μια "γνωστική σύγκρουση", θα έλεγε ο Vygotsky. Η κριτική θεώρηση σε σχέση με τα δικά μας συναισθήματα και του κοινωνικού μας πλαισίου μας κάνει να μπαίνουμε σε μονοπάτια "κριτικού αναστοχασμού" θα έλεγε ο Habermas. Από τη θεωρία στην πράξη...θα έλεγε η Υπολογίστρια.
Εκπαιδευτικά εργαλεία ΤΠΕ
Τα παιδιά χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο για να βρούν τραγούδια που μιλούν για συναισθήματα. Με το μικρόφωνο συντροφεύουν τους τραγουδιστές και με την camera βιντεοσκοπούν η μια ομάδα την άλλη. Αξιοποιούν παιδαγωγικά το Λογισμικό Παρουσίασης Power Point για να ενσωματώσουν σε αυτό τα κείμενά τους και τις εικόνες που δημιούργησαν με το Revelation Natural Art. H ελκυστικότητα και οι πολυμορφικές δυνατότητες των τεχνολογικών εργαλείων αρέσουν πολύ στα παιδιά.
Η Υπολογίστρια και οι μαθητές της,
Καλά πάμε και συνεχίζουμε






Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Special Olympics Project: 2oυ μέρους συνέχεια " Καθορίζουμε το θέμα που θα διερευνήσουμε"



Β΄Στάδιο
Αναζήτηση και συγκέντρωση υλικού από πηγές- Επιμερισμός Δραστηριοτήτων, ανάθεση ρόλων

1ο Επίπεδο Μάθησης: Πληροφοριακή Μάθηση
2ο Επίπεδο Μάθησης: Οργανωτική Μάθηση

2ο Φύλλο Εργασίας: Καθορίζω το θέμα μου
Η υπολογίστρια κάνει διερευνητικές ερωτήσεις για να ανaδειχθεί το ενδιαφέρον των παιδιών σχετικά με το τι θέλουν να μάθουν για την "Αναπηρία". Ακολουθεί συζήτηση ανάμεσα στην κάθε μικρο-ομάδα των μαθητών και στο τέλος διαμορφώνουμε το θέμα με το οποίο θα ασχοληθούμε τις επόμενες εβδομάδες. Προκύπτουν οι αρχικές έννοιες, τις οποίες θα εξετάσουμε στη συνέχεια. Δεν μπορούμε να προδιαγράψουμε το χρόνο, γιατί αυτός συσχετίζεται με τις ιδιαίτερες εκπαιδευτικές και συναισθηματικές μας ανάγκες. Ο χρόνος δε μας κυνηγά, μας συντροφεύει.

Συλλέγουμε στοιχεία σχετικά με το θέμα (1ο Επίπεδο Μάθησης) στο διαδίκτυο, σε βιβλία, σε ιστολόγια Ειδικών Σχολείων, από συνεντεύεξεις με ειδικούς επιστήμονες μέσω e-mail και μέσω του skype και στη συνέχεια προχωρούμε στην κατανόησή τους. Η διαδικασία αυτή θα μας πάρει κάμποσο καιρό.
Στη συνέχεια θα τα ταξινομίσουμε (categorizing), θα τα εξηγήσουμε (comenting & anottating), θα τα συγκρίνουμεκ αι θα τα κρίνουμε. Κατά τη διδακτική και μαθησιακή διαδικασία αξιοποιούμε συστήματα αναζήτησης και επικοινωνίας της πληροφορίας (εφαρμογές του διαδικτύου, ψηφιακές εγκυκλοπαίδειες και λεξικά, ψηφιακές βιβλιοθήκες, μηχανές αναζήτησης στο διαδίκτυο) για να συγκεντρώσουμε στοιχεία (advanced searching). Η υπολογίστρια μετασχηματίζει τις πληροφορίες αυτές ώστε να γίνουν κατανοητές στους μαθητές της.

Οι μαθητές έχουν κατανοήσει (2ο Επίπεδο Μάθησης) σε έναν αρχικό βαθμό το θέμα/πρόβλημα το οποίο εξετάζουν. Ακολουθεί η παρουσίαση τω μικροταινιών της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης και η πραγματοποίηση των αντίστοιχων δραστηριοτήτων.



Η υπολογίστρια και οι μαθητές της,

Καλά πάμε και συνεχίζουμε :-)