Άνοιξε το παράθυρο να μπει, δροσιά να μπει ...του Μάη...

Εμείς για αλλού κινήσαμε γι αλλού κι αλλού η ζωή μας πάει...

Όταν πέρυσι τέτοιον καιρό, ξεκίνησα να δημιουργώ αυτό το δικτυακό τόπο το έκανα με λογισμό και μ' όνειρο για να απο-δείξω σ' εσάς εκεί έξω πως ένα Ειδικό Σχολείο δεν είναι άσυλο, για να σας φανερώσω τα ''πετάγματα'' του Αποστόλη και της Βαγγελιτσας, της Ειρήνης και του Βύρωνα.

Δε μ΄ένοιαζε που το εργαστήρι μας ήταν μια σταλίτσα, που το χωρίσαμε στα δυο και το μοιραστήκαμε με την κυρία της αισθητικής αγωγής, που περνούσε κι από κει ο μουσικός για να πάει στην τάξη του. Δε μ΄ένοιαξε που όταν κάναμε με το Βασίλη και τον Αντρέα Μαθηματικά μύριζε νέφτι και λαδομπογιά και το κεφάλι μας πονούσε από τα τύμπανα και τα ντο-ρε-μι. Αλήθεια, σας λέω. Έβαλα τα διπλώματά μου στο συρτάρι κι είπα θα αλλάξω ό, τι μπορώ, δε θα με σταματήσουν εμπόδια υλικοτεχνικής υποδομής. Δεν είμαι αρχόντισσα, δασκάλα είμαι. Μα δεν την περιμένω την αλλαγή από πάνω, από τους υπουργούς και τους ιθύνοντες των Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών. Είπα θα κάνω βηματάκια μικρούλια μα θα προχωρώ μαζί με τους μαθητές μου και θα κουράζομαι και θα ξεκουράζομαι μαζί τους.

Μα, να...κάτι με άγγιξε χτες και μούδιασα. '' Μην κάνεις μάθημα στα παιδιά του ΕΕΕΕΚ μέχρι να δούμε αν είμαστε τυπικά και ωρολογιακά καλυμμένοι''. Και σήμερα το μούδιασμα έγινε παγωμάρα. "Σ΄ευχαριστούμε για την ευγενική προσφορά να κάνεις μάθημα στα παιδιά του ΕΕΕΕΚ, αλλά δε θα τη δεχτούμε''.

Είπα..μα τα παιδιά τι θα τους πω; Κάναμε τόσα όνειρα και σχέδια...συμμετέχουμε και σε πρόγραμμα ευρωπαικό...πως θα γίνει;... Ξέρω πως τυπικά δε γίνεται...μα δε μπορουμε να δράσουμε ευέλικτα εσωτερικά στο σχολείο μας, για το καλό των παιδιών;

Δε μπορούμε, δεν μπορούμε, δεν μπορούμε. Τριπλή αναγωγή στη μονάδα.

Βλέπετε, η ''υπολογίστρια'' που ανήκει οργανικά στο Δημοτικό , δε δικαιούται να κάνει μάθημα στα μεγάλα παιδιά του ΕΕΕΕΚ. Και πέρυσι γιατί έκανε; Πέρυσι... έτυχε...δεν είπε και κανείς κάτι...ε... Φέτος όμως, να κάποιος συνάδελφος, που ανήκει οργανικά στο Γυμνάσιο, δε θέλησε να κάνει μάθημα στα μικρά παιδιά του Δημοτικού. Και κίνησε θέμα τυπικής διαδικασίας. Και η τυπική διαδικασία έχει μεγάλη σκασίλα για τα όνειρά μας! Και αφού δε μας δίνει ώρες το ΕΕΕΕΚ, χα-χα-χα-, δε θα δώσουμε κι εμείς το Δημοτικό στο ΕΕΕΕΚ! ''Οφθαλμόν αντί οφθαλμού'', αποφάσισαν οι ''μεγάλοι'' και οι χαμένοι πάντα τα παιδιά μας.

Και τι μας νοιάζει μωρέ;Εμείς να είμαστε τυπικά εντάξει, κλεισμένοι στα γραφειοκρατικά κουτάκια μας. Εξ άλλου, τα παιδιά με τις 'ειδικές' ανάγκες που ζουν σε ξενώνες, ντοπαρισμένα με φάρμακα δεν αντιδρούν, παρά μόνο υπακούουν. Είναι 'αυτιστικά', έχουν ΄νοητική στέρηση' ενώ εμείς οι δάσκαλοί τους είμαστε ''εποικοδομιστές'' και το σχολείο μας 'ευέλικτο και ανοιχτό στη κοινωνία''. Κι οι γονείς των παιδιών αυτών, τι να σου κάνουν; Σου λένε, ξέρουν αυτοί οι 'αυθεντίες' οι δάσκαλοι οι παρα-'μορφωμένοι'! Εμείς, γονεις είμαστε, έχουμε τον πόνο μας, τα δικά μας, θα παλέψουμε εμείς με το σύστημα;

Μην τα ακούτε αυτά, φίλοι μου! Ερασιτέχνης άνθρωπος είμαι, πόσο καλύτερα παραπονα να φτιάξω, λέει η αγαπημενη μου ποιήτρια Δημουλά...Η ''υπολογίστρια'' απλά θύμωσε και παραλογίζεται. Δεν τα υπολόγισε σωστά.

Όλα καλά, όλα καλά, όλα καλά... Η αρμονία μπορεί και να μας υπνωτίσει.

Να, το κράτος...δίνει και netbook φορτωμένα με γνώσεις σε όλα τα παιδια της πρώτης γυμνασίαου! Πάρτε να έχετε... ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...

Υπολογίστρια

* Η υπολογίστρια ζητά συγνώμη από τον Αποστόλη, την Ειρήνη, τη Χαρά, το Σπύρο, τον Τάσο, τον Παναγιώτη, το Σωτήρη, την Κωνσταντίνα, τον..., την..., τους μαθητές της του ΕΕΕΕΚ του Ειδικού Σχολείου Νταού Πεντέλης γιατί όταν αύριο θα τη ρωτήσουν " Πότε θα με πάρεις κυρία'', θα τους απαντήσει ''Όχι φέτος, ίσως κάποια άλλη χρονιά..."