Α΄ ΣΤΑΔΙΟ PROJECT: Διερεύνηση πρότερων εμπειριών και γνώσεων-διαμόρφωση του θέματος
1ο Επίπεδο Μάθησης: Πληροφοριακή Μάθηση
Σκοπός μας είναι οι ομαδούλες των παιδιών να συλλέξουν δεδομένα για το θέμα από τις προϋπάρχουσες γνώσεις τους, να ανακαλέσουν προσωπικές εμπειρίες, να αναγνωρίσουν τα βασικά τους στοιχεία, να τα κατανοήσουν (1ο Επίπεδο Μάθησης). Αυτή είναι μια αρχική διαδικασία για να προχωρήσουμε στη συνέχεια σε ανώτερα επίπεδα μάθησης (οργανωτικό, αναλυτικό, παραγωγικό).
Τα παιδιά, με τη βοήθεια μας καταγράφουν με σύντομες προτασούλες-σκέψεις τις πρότερες γνώσεις τους με το Kidinspiration, το οποίο είναι ένα σύστημα εννοιολογικής χαρτογράφησης. Αυτά που δυσκολεύονται στη γραφή ηχογραφούν τις απόψεις τους, οι οποίες αποθηκεύονται στα αρχεία του εκπαιδευτικού λογισμικού. Στο τέλος της κάθε δραστηριότητας, ακολουθεί η ανάλυση του γραπτού και προφορικού λόγου τους. Η υπολογίστρια καταγράφει τα δεδομένα (bullet pointing), αφού διαχωρίσει τα σημαντικά (highlighting), αποθηκεύοντάς τα για μετέπειτα χρήση και επεξεργασία (favorite-ing). Η ιδέα διερεύνησης του θέματος αντλείται από τις προσωπικές εμπειρίες των παιδιών, από τα ακούσματα και τα βιώματά τους.
1ο Φύλλο Εργασίας: «Γνώσεις-Εμπειρίες- Συναισθήματα»
Θέτονται από την υπολογίστρια διερευνητικές ερωτήσεις για να αναδειχθεί το ενδιαφέρον των παιδιών σχετικά με το αν γνωρίζουν τι είναι η "Αναπηρία", εάν γνωρίζουν παιδιά από από το οικείο οικογενειακό ή σχολικό περιβάλλον τους που έχουν κάποια μορφή αναπηρίας και ποια είναι τα συναισθήματά τους. Ακολουθεί συζήτηση σε κάθε μικρο-ομάδα και προκύπτουν οι αρχικές έννοιες, οι οποίες θα εξεταστούν στη συνέχεια.
Τι ξέρουν & τι αισθάνονται οι μικροί μαθητές μας
Κάποια από τα παιδιά κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, απαντούν στις ερωτήσεις της υπολογίστριας:
σχετικά με την έννοια της αναπηρίας...
- Ναι, ξέρω τι είναι η αναπηρία. Είναι ένα παιδάκι που δε μπορεί να κουνήσει τα πόδια και είναι πάντα σε αναπηρικό καροτσάκι.
- Ναι, είναι ο........ Δε μπορεί να περπατήσει και περπατάει με τις μύτες. Είναι διαφορετικός γιατί περπατάει αλλιώς. Δεν περπατάει όπως εμείς.
- Του...........κουνιούνται τα χέρια και τα πόδια του και δε ξέρω τι γίνεται.
- Τα παιδάκια αυτά έχουν πρόβλημα.
- Ναι ξέρω τι είναι η αναπηρία, είναι μια δυσκολία.
- Έχω δει το φίλο μου τον ...........Εχει στα χέρια του πρόβλημα, στα πόδια του και δε μπορεί να περπατήσει τόσο καλά.
- Αναπηρία είναι ένα παιδάκι ανάπηρο, δε μπορεί να περπατήσει ούτε τα χέρια του μπορεί να κουνήσει ούτα τα πόδια του.
- Η Αναπηρία βρε, δεν είναι μόνο στα χέρια και στα πόδια, μπορεί να είναι και στο κεφάλι.
- Και στο μυαλό...μπορεί να έχει εγκεφαλικό!!
σχετικά με τα συναισθήματα που αναδυονται...
- Εεεε...συγκινούμαι έτσι που τα βλέπω και λέω κρίμα που είναι έτσι αυτά τα παιδιά.
- Κάνουμε παρέα στα διαλείμματα και παίζουμε μερικές φορές.
- Όχι, δεν τα κάνω παρέα. Ανατριχιάζομαι...
- Μπα, δε θέλω να παίζω μαζί τους γιατί δε μου αρέσουνε!
- Λύπη αισθάνομαι πιο πολύ γιατί τα αγαπάω και αισθάνομαι λύπη για αυτά.
- Δε βλέπω καμιά διαφορά όταν παίζουμε μαζί και μου αρέσει πάρα πολύ να παίζω μαζί τους.
- Τα παίζω και είμαι χαρούμενος που παίζω μαζί τους.
Σκέψεις της υπολογίστριας
Τα παιδιά δε γνωρίζουν ακριβώς τι εννοούμε με τη λέξη "αναπηρία". Τα περισσοτερα την ταυτίζουν με την κινητική και το τραγικό: Δεν αναγνωρίζουν στον εαυτό τους τη διαφορετότητα αυτή, το πρόβλημα όπως κάποια ονομάζουν. Θα πρέπει να ψάξουμε στο διαδίκτυο για υλικο, εικόνες, δικτυακούς τόπους, να δούμε σχετικές ταινίες, να διαβάσουμε παραμύθια και σχετικά άρθρα.
Τα συναισθήματα ποικίλουν. Άλλο παιδί νιώθει χαρούμενο να παίζει με έναν ανάπηρο συμμαθητή κι άλλο δε θέλει ούτε να το σχεφτεί. Άλλο δε ξέρει τι γίνεται καινιώθει άβολα με μια διαφορετική κατάσταση. Άλλο...ανατριχιάζει...
Θα πρέπει να χωθούμε στα βαθιά νερά, να παλέψουμε με τα στερεότυπα και να σκύψουμε βαθιά στον εαυτό μας.
Η υπολογίστρια δε γνωρίζει πώς θα κινηθεί μέσα σε αυτό το πλαίσιο με ασφάλεια. Θα ρωτήσει εξειδικευμένους ψυχολόγους και παιδαγωγούς. Η γνώση του καθενός θα μοιραστεί, θα δράσει εποικοδομητικά. Δε βαδίζουμε μόνοι, συμπορευόμαστε, αλλά προχωρούμε. Δεν υπάρχουν έτοιμα μονοπάτια...τα χαράζουμε καθώς προχωρούμε.
Η υπολογίστρια και οι μαθητές της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου