Μπαίνεις στην κεντρική πόρτα, κατεβαίνεις μερικά σκαλιά και και λίγα ακόμα και βρίσκεσαι στην αίθουσα της κυρίας Πόπης. Χρώματα μπερδεμένα με γράμματα στους τοίχους, φωνήματα μπερδεμένα με χαμόγελα στα θρανία. Λίγα τα παιδιά, πολλά τα όνειρα της καθηγήτριάς τους για αυτά. Φιλόλογος η Πόπη, με πένα λογοτεχνική, μας λέει δυο λόγια για τη δουλειά με τους μαθητές της:
"Ταξίδι στ΄όνειρο με φωτοδότη ήλιο το λόγο και την εικόνα...Αποστόλης, Βασίλης, Βύρων, Κώστας, Παναγιώτης, Χρύσα, Σπύρος, Βούλα...οκτώ παιδιά-επιβάτες σ΄ένα ταξίδι στ΄όνειρο. Φωτοδότης ήλιος: η ποίηση του Ελύτη, του Ρίτσου, του Σεφέρη, του Παλαμά. Πεζογραφία: διηγήματα και αποσπάσματα με θέμα την οικογένεια, το σχολείο και το παιδί, την κοινωνική ζωή, τη φαντασία και την περιπέτεια, τη φύση, την ειρήνη και τη φιλία, την ελληνική ιστορία, την τεχνολογία και την πολιτιστική μας κληρονομιά. Η τάξη γίνεται όχημα για να γνωρίσουν τα παιδιά τον εαυτό τους και νασυνειδητοποιήσουν τις ιδιαίτερες ικανότητές τους, να αποκτήσουν φίλους, να μοιραστούν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, να γελάσουν, να χαρούν και πάνω απ΄όλα ν΄αγαπήσουν και ν' αγαπηθούν".
Η δασκάλα της τάξης,
Πόπη Τσαλίκουσου
Συγχαρητήρια στην αξιόλογη και αξιέπαινη εκπαιδευτικό.Στολίδι εκπαιδευτικού για τα χρόνια που βιώνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή