Το παραμύθι μου: "Παιδιά όλου του κόσμου μια αγκαλιά", Μέρος 3ο

Η Ευαγγελία τελείωσε το παραμύθι της. Της πήρε πολύ καιρό, όπως λέει. Τώρα μένει η εικονογράφηση. Αυτή θα γίνει σε επόμενο στάδιο. "Σιγά-σιγά...κουράστηκα και λίγο να γράφω... Σε λίγα σημεία έλεγα στην κυρία υπολογίστρια τι να γράφει και με βοηθούσε! Τώρα θα αρχίσω να ζωγραφίζω στον υπολογιστή και να γεμίζω το παραμύθι μου εικόνες που θα είναι δικές μου"!

Η κυρία υπολογίστρια ζητά από τους αναγνώστες του blog μας να συγχωρήσουν κάποια μικρολαθάκια που υπάρχουν στο παραμύθι της Ευαγγελίας. Μας ενδιέφερε, κατά τη συγγραφή του παραμυθιού η καλλιέργεια της δημιουργικής φαντασίας της μικρής μαθήτριας, μέσα από ενσυναισθητικές δραστηριότητες, από βιωμένες εμπειρίες της από το σχολείο και την προσωπική της ζωή. Την κυρία "υπολογίστρια" ενδιέφερε η τόνωση του αυτοσυναισθήματος της Βαγγελίτσας και η χαρά που έβλεπε στα μάτια της. Τώρα που θα δει και δημοσιευεμένη την ανάρτηση θα είναι πιο χαρούμενη! Δε ξέρει ακόμα ότι το παραμυθάκι της θα το κάνουμε βιβλιαράκι και θα το μοιράσουμε σε όλους τους συμμαθητές της.

Πιστεύουμε ότι η κοινοποίηση των έργων των μαθητών είναι μια χειραφετική δραστηριότητα, η οποία ενισχύει το ίδιο το άτομο αλλά μπορεί και να ενεργοποιήσει κι άλλα μέλη του στενότερου εκπαιδευτικού και ευρύτερου κοινωνικού πλαισίου, σύμφωνα με την Κριτική Εποικοδομητική προσέγγιση της γνώσης. Αγαπημένοι μας φίλοι, διαβάστε το παραμύθι της Ευαγγελίας, το οποίο δομήθηκε σύμφωνα με τις λειτουργίες του Prop και αναπτύχθηκε στο λογισμικό εννοιολογικής χαρτγράφησης Inspiration.

Τίτλος & Συγγραφέας

ΟΛΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ

της Ευαγγελίας Κεμουρτζή

Ποιοι είναι οι χαρακτήρες;

Ο Κωσταντίνος είναι αδύνατo παιδάκι, καμιά φορά λυπημένο γιατί δεν έχει γονείς ότε αδέρφια. Iναι από την Ελλάδα και μένει στον ξενονα. Του αρέσει να παίζει παιχνίδια στον υπολογιστή του. Ο Ομάρ είναι φίλος του και πιγενουν στο ίδιο σχολείο. Είναι από την Παλ Eστίνη και έχει οικογέεια, γονείς και αδέρφια. Τα μαλλιά του είναι μαύρα και έχει σκούρο δέρμα. Φοράει γυαλιά και κοκινίζι όταν του μιλάνε ξένοι και μεγάλι. Δεν του αρέσει να τον βρήζουν, να τον σπρόχνουν και να του μιλάνε άσκιμα. Του αρέσουν τα αυτοκίνητα, τα αληθινά και τα παιχνίδια. Ο Μάριος είναι κι αυτός στο ίδιο σχολείο.Του αρέσει το ποδόσφαιρο και τον ενδιαφέρι για τιν αδερφή του που είναι τυφλι. Έχει καστανα μαλιά και τρώει πολύ. Για αυτό είναι χοντρούλις. Η Κριστίν είναι αδερφή του Μάριου και δε βλέπει καθόλου αφού γενιθικε ετσι, αλλά της αρέσει να ακούι καλά πράγματα και να είναι καλά ο αδεφός της.Της αρέσουν η κούκλες. Η Σοφία είναι η καλύτερη μαθίτρια και της αρέσει πολύ να γράφει και να διαβάζει. Έχει φακίδες που μεγαλόνουν από τον ήλιο και έχει θάρος και είναι και έξυπνη. Το μεσιμέρι γυρνάει στο σπίτι της και έχει και αδερφές μεγάλες.

Πού εξελίσσεται η ιστορία;

Η ιστορία αυτή που θα σας πω γυρίζετε σε ένα σχολείο που έχει πεδάκια από διάφορες χώρες και πεδιάκια με διάφορα προβλήματα.Η κυρία υπολογίστρια λέει όμως πως όλα τα παιδάκια είναι ίδια και όλοι οι μεγάλοι. Εγώ όμως νομίζω ότι κάπια είναι πιο διαφορετικά γιατί τα κιτανε παράξενα στο δρόμο. Τα πεδιά που σας είπα πριν είναι λίγο διαφορετικά από τα άλλα αλλά και μοιάζουν και πολύ μαζί τους.Το παραμιθι μου μπορει να είναι αληθινο μπορει και ψεύτικο. Θα μπορούσε να έγινε κάπου στα αλήθεια αλλά μπορεί να την είδα και στον ύπνο μου χτεσ το βραδι. Ακούστε λοιπόν τι έγινε...

Τι συμβαίνει στην ιστορία;

ΑΠΟΥΣΙΑ-ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ
Ο Ντίνος αγαπάει τη Σοφία, τη φίλη του που μένουν μαζί στον ξενώνα. Όμως η Σοφία αγαπάει το Μάριο. Ο Ντίνος δεν το αντέχι αυτό κλεει κι ένα βράδυ φεύεγει κρυφά από τον ξενώνα και πάει στο βουνό, στην Πεντέλη.Εκι εχι σπηλιεσ κ βραχια και καμενα δενδρα και μπορι και φαντασματα τα βραδια και περνανε αυτοκινιτα που και που

ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ-ΕΡΕΥΝΑ
Ο Ομάρ, αγαπαι πολύ τον Ντίνο και όταν συναντήθηκε με τα άλλα παιδιά στο σχολείο, μαθαίνει το φοβερό γεγονός.Ο φιλοσ του δραπετεψε στο βουνο με τα φαντασματα και τις σπηλιεσ. Η ανησυχία του μεγαλώνει όταν αρχίζει και βρέχει και μια ομίχλη φαίνεται να κουκουλωι τα δέντρα και τους ανθρώπους στο βουνό. Γυρίζει το μεσημέρι σπίτι του, διαβάζει με το ζόρι τα μαθήματά του και παίρνει σε ένα τάπερ το φαγητό που του έβαλε η μαμα του. Το κρύβει μέσα σε μια σακούλα από το τζάμπο τη μεσεα και το βάζει κάτω από το κρεβάτι του.Όταν θα βραδιάσει θα φύγει κι αυτός να πάει να βρει το φίλο του κι ας τον μαλώσει ο μπαμπάς του.Τι να κάνει;Έτσι είναι οι αληθιη φίλοι.

ΣΥΝΕΝΟΧΗ
Ο Μάριος με τη αδερφή του την Κριστίν, για να πούμε αλήθεια, δε συμπαθούν και πολύ τον Ντίνο. Γιατί όταν ήρθαν από τη Γαλλία στο σχολείο, αυτός τους κορόιδευε που ήταν ξένοι. Ο Ντίνος έλεγε το Μάριο χοντρό και την Κριστίν δεν την έπαιζε καθόλου επειδή δε μπορούσε να δει και της έπεφταν τα παιχνίδια. Ο Μάριος, λοιπόν, δεν ήθελε και τοσο να βρεθεί ο Ντίνος. Έτσι, δεν είπε στον Ομάρ που τον έψαχνε πως του είχε πει πως θα πήγαινε να κρυφτεί στη σπηλιά του Νταβέλη. Σε κανένα δε θα το έλεγε, όχι πως ήθελε να πάθει κάτι κακό, μα να π[αρει ενα μαθημα κι αυτός, να μάθει τι θα πει να είσαι μόνος σου και κανένας να μη σε παίζει, να μάθει τι θα πει είναι σκοτάδι και δε βλέπεις και θέλεις βοήθεια.Να καταλάβει και την Κριστίν!

ΒΛΑΒΗ
Ο Μάριος λέει λοιπόν στο Ομάρ πως ο φίλος του θα πήγαινε στη θάλασσα να κρυφτεί, στις μακρινές ομπρέλες στη Νέα Μάκρη, πιο εκί από την ταβερνα της Αύρας με τισ πλαστικεσ τεντεσ.

ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ-ΣΥΝΔΕΤΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ
Η Σοφία, χωρίς να το θέλει, άκουσε το Μάριο να λέει στη Κριστίν τα σχέδιά του. Δεν είναι ότι πολυσυμπαθούσε τον Ντίνο,γιατι τιν κοροιδεβε φαγκιδαρα και φιτο. Η Σοφία όμως θελι ολου του κοσμου τα παιδια να ειναι μια αγκαλια για τι μεγαλοσε αγαπιμενι με τιν οικογεμια τις .

ΔΙΑΣΩΣΗ
Η Σοφια παει να μαρτιρησι γιατι ξερι τιν αλιθια και θα πι στον κιριος τις διμιτρη οτι ο ντινο οτι πειγε στο βουμο. ολι η δασκαλι φοναζον τιν αστινομια για να φρον τον ντινο . Ο Ντινος ειμαι σεμια γονια τις σπιλιας και νιοθι πολλι ασχιμα. κριονι και πιναι. Ολλο το βραδι φοβοτανε και ζιτουσε τους φιλουστο απο τον ξενονα. αφτι ειταν τορα η κογενια του αφου η γονις του ειχαν πεθανι. Η αστονομικι ακουσαν τα κλαματα του ντινου και ετρεξαν να τον βοιθισουν.

Την άλλη μέρα που ο Ντίνος γύρισε στο σχολείο τον περιμέναν όλοι οι φίλοι του, ο Μάριος, ο Ομάρ, η Σοφία και η Κριστίν. Είχαν ξεχάσει όλοι τα κακά πράγματα που ένιωθαν και αυτά που έγιναν κι όλοι αγκάλιαζαν και φιλούσαν τον Ντίνο. Ο Ντίνος χάρηκε που βρήκε τους φίλους του και την οικογένειά του,δε θα τους κορόιδευε πια και εκάναν όλοι μια μεγάλη αγκαλιά! Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!

Τι προσπαθεί να μας πει η συγγραφέας;
Εγώ η Ευαγγελία, η συγγραφέας του παραμυθιού νομίζω ότι όλα τα παιδιά πρέπει να είναι μια αγαλιά γιατί ζούμε όλοι σε αυτόν τον κόσμο. Δε θέλουμε πόλεμο και θέλουμε ειρήνη.

Θέλουμε ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ!