Μια πρώτη γνωριμία με το Εργαστήρι "Με λογισμό και μ' όνειρο"

Το εργαστήρι μας είναι μικρό, πολύ μικρό. Για την ακρίβεια, είναι το μισό μιας αίθουσας που χρησιμοποιούν δυο δάσκαλοι. Ο κύριος των καλλιτεχνικών, δεν είχε δική του αίθουσα κι αποφασίσαμε να συγκατοικήσουμε! Φέτος τη μοιραζόμαστε με τον κύριο Στέργιο, ζωγράφο, που κάνει το μάθημα της Αισθητικής Αγωγής. Τα δυο μας εργαστήρια χωρίζουν δυο ντουλάπες, ή μάλλον τρεις. Α, ξεχάσαμε να σας πούμε ότι από την τάξη μας περνάει και ο κύριος που κάνει το μάθημα της μουσικής, γιατί δεν έχει άλλη είσοδο για να πάει στην τάξη του.

Όταν όμως έχεις ΛΟΓΙΣΜΟ και ΟΝΕΙΡΑ δε σε σταματούν οι δυσκολίες, έτσι δεν είναι; Γι αυτό το λόγο βάλαμε όλοι μαζί τα δυνατά μας, μαθητές, διευθυντές, δάσκαλοι, για να κάνουμε το μικρό μας εργαστήρι πολύχρωμο και λειτουργικό! Επισκευάσαμε τους τρεις υπολογιστές μας, τους φορτώσαμε εκπαιδευτικά λογισμικά, τους ενώσαμε σε δίκτυο αλλά και στο διαδίκτυο! Έτσι, μπορούμε τώρα να ερευνούμε, να κρίνουμε, να δημιουργούμε! Πολλές από τις εργασίες μας τις κολλάμε στους τοίχους για να τις διαβάζουν οι συμμαθητές μας, αλλά και για να τις βλέπουμε και να νιώθουμε περήφανοι και ικανοί που κάνουμε τόσο όμορφα πράγματα. Πάνω στον μεγάλο μακρόστενο πάγκο, τακτοποιήσαμε τα εκπαιδευτικά μας λογισμικά, τα εγχειρίδια χρήσης τους, τα βιβλία για το δάσκαλο και για το μαθητή, αλλά και τα τετραδιά μας, στα οποία η κυρία μας καταγράφει την πρόοδό μας και τις σκέψεις της για μας.

Και τώρα τα Χριστούγεννα φωτάκια κι ένα μεγάαααλο δέντρο γέμισαν το εργαστήρι μας. Το κεράκι μας πάντα αναμμένο και στο γωνιά καίει πάντα ένα ξυλάκι σανταλόξυλου. Είμαστε χριστουγεννιατικοι και ρομαντικοί!!!

Αυτά για μια πρώτη γνωριμία! Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στη συνέχεια... Καλώς ορίσατε!

Η "υπολογίστρια" και οι μαθητές της

Παιδαγωγική αξιοποίηση των ΤΠΕ στην Ειδική Αγωγή: μια κριτική ματιά

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται ραγδαίες εξελίξεις σε όλους τους τομείς της ζωής μας, στο προσωπικό, κοινωνικό, πολιτισμικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Oι επιδράσεις των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας (ΤΠΕ) είναι τόσο σημαντικές που θεωρείται ότι έχει δημιουργηθεί ένα νέο περιβάλλον, μια νέα κοινωνία, η Κοινωνία της Πληροφορίας (ΚτΠ). Στη νέα αυτή Κοινωνία προσφέρονται νέες δυνατότητες και διαμορφώνονται συνθήκες για τη δημιουργία και την εφαρμογή νέων συστημάτων και προτύπων Μάθησης, νέων μεθόδων εκπάιδευσης. Η παιδαγωγική αξιοποίηση στις ΤΠΕ αφορά στη χρήση του υπολογιστή και των τεχνολογικών εργαλείων και προγραμμάτων του στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ο Η/Υ αποτελεί «πηγή πληροφόρησης στην Κοινωνία της Πληροφορίας», ένα «δυναμικό διδακτικό μέσο» που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα «γνωστικό και χειραφετικό εργαλείο» που να εμπεριέχει γνωστικές δομές και διαδικασίες με τη βοήθεια των οποίων να διευκολυνθεί η ανάπτυξη της δημιουργικής μάθησης. Η ενσωμάτωση των ΤΠΕ στην εκπαίδευση, έχει μέχρι τώρα ακολουθήσει το τεχνοκεντρικό μοντέλο, που εστιάζει στην πρακτική πλευρά της εκπαίδευσης και όχι τόσο το ερμηνευτικό που εστιάζει στην υποκειμενική προσέγγιση της εκπαίδευσης και στο στοχαστικό-κριτικό, το οποίο αναδεικνύει μέσα από την στοχαστικο-κριτική ανάλυση τη διλημματικότητα των εκπαιδευτικών καταστάσεων και αναζητά τις παραδοχές και τις συνεπαγωγές των εναλλακτικών διδακτικών επιλογών. Ο εκπαιδευτικός που θα αξιοποιούσε παιδαγωγικά τον υπολογιστή στην εκπαιδευτική διαδικασία έχει παραμεληθεί και δεν είχε καμία προτεραιότητα να αναπτύσσει δημιουργικές πρωτοβουλίες, πρωτότυπο έργο, εποικοδομητική παραγωγή της γνώσης με προωθημένες διαδικασίες ή επίπεδα μάθησης και δράσης. Επικρατεί η αντίληψη, ιδιαίτερα ανάμεσα σε αυτούς που ασκούν εκπαιδευτική πολιτική, ότι οι νέες τεχνολογίες αυταπόδεικτα και ανεξάρτητα από το παιδαγωγικό πλαίσιο οδηγούν σε θετικά μαθησιακά αποτελέσματα. Από αρκετούς ερευνητές τονίζεται όμως ο κίνδυνος της έμφασης στη σημασία της απόκτησης και επεξεργασίας της πληροφορίας σε βάρος περισσότερο ολικών και ανώτερης τάξης γνωστικο-συναισθηματικών λειτουργιών, όπως είναι η «ιδέα», η «σκέψη», η «γνώση», κ.τλ. Η επικράτηση της «ψηφιακής σκέψης» ευνοεί τον περιορισμό των εκπαιδευτικών σε αντικειμενιστικές και τεχνοκεντρικές διδακτικές αντιλήψεις και παραβλέπει τη μεταφορική, την ερμηνευτική, τη συστημική και τη λανθάνουσα (tacit) διάσταση της ανθρώπινης εμπειρίας. Προκύπτει, επίσης, ότι στη Διδακτική των ΤΠΕ στην ελληνική σχολική εκπαίδευση διαπιστώνεται όλο και περισσότερο η διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των σχολικών αναλυτικών προγραμμάτων και της ζωής έξω από το σχολείο καθώς και η ουδετεροποίηση της κοινωνικο-πολιτικής διάστασης της γνώσης. Στην Ειδική Αγωγή από την άλλη, θεωρείται ότι οι μαθητές με αναπηρία (ΑμΑ) και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (ΑμέΑ), δεν έχουν τις απαιτούμενες ικανότητες για να αξιοποιήσουν τις "νεες τεχνολογίες".

Νέες δεξιότητες που ξεφεύγουν από στόχους της αποκλειστικής απόκτησης γνώσεων, όπως διανοητική ευελιξία, κριτική και δημιουργική σκέψη, διαχείριση προβλημάτων, διαπραγμάτευση, επικοινωνία, συνεργασία, προσαρμοστικότητα, συναισθηματική ωριμότητα, προσωπική ισορροπία, κ.λπ. είναι πλέον οι απαιτήσεις μιας Εκπαίδευσης για ένα βιώσιμο μέλλον. Οι ΤΠΕ μπορούν να παίξουν ένα μετασχηματιστικό ρόλο στην εκπαίδευση είτε αυτή απυθύνεται στη γενική είτε στην ειδική αγωγή, και να συμβάλλουν σε μια εκπαιδευτική και μακροπρόθεσμα κοινωνική αλλαγή, σε κατευθύνσεις περισσότερο δημοκρατικές, ανοιχτές και χειραφετικές. Χρειάζεται όμως να γίνουν αλλαγές και στο ευρύτερο εκπαιδευτικό, κοινωνικό και θεσμικό πλαίσιο, αφού οι ΤΠΕ αξιοποιούνται καλύτερα, όσο πιο πολύ το μαθησιακό περιβάλλον εναρμονίζεται με τη σύγχρονη παιδαγωγική και ανταποκρίνεται στα σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα. Η κοινωνική θεώρηση της Διδασκαλίας και της Μάθησης με την αξιοποίηση των ΤΠΕ είναι μια περίπτωση εκπαιδευτικής και κοινωνικής αλλαγής, όταν λαμβάνει υπόψη την ηθικο-πολιτική διάσταση της αγωγής, η οποία δε βασίζεται σε ένα απόλυτο σύνολο παγιωμένων αρχών και πρακτικών, αλλά σε ένα κριτικό-διαλεκτικό προβληματισμό των μαθησιακών και κοινωνικών ζητημάτων. Η ανθρωπιστική θεώρηση της Διδασκαλίας και της Μάθησης με την αξιοποίηση των ΤΠΕ αντιμετωπίζει τον μαθητή με αναπηρία και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ως παιδί του, γιατί παιδί του είναι, και ως μελλοντικό ενεργό και στοχαζόμενο πολίτη, απορρίπτωντας θεωρητικές προσεγγίσεις ενός "βιολογικού ντετερμινισμού" (Ευσταθίου, Μ.).

Μαρία Φραγκάκη

Δασκάλα Ειδικής Αγωγής, ΜeD & PhD ΤΠΕ στην Εκπαίδευση

Εντ. Λέκτορας ΠΤΔΕ Πανεπιστημίου Πατρών

Καθηγήτρια Σύμβουλος Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου

Την ομάδα μας τη λένε "ΑΠΟΔΟΧΗ" κι έχει λογισμό και πολυμορφικά όνειρα!

Τα παιδιά του Ειδικού Σχολείου Νταού Πεντέλης αγαπούν να τρέχουν πάνω-κάτω στα διαλείμματα του σχολείου και να κλωτσούν τη μπάλα του ποδοσφαίρου στο τρύπιο τέρμα. Πέρισυ, μάλιστα ο Άγιος Βασίλης τους έφερε και αθλητικές φορεσιές για να φτιαξουν μια όμορφη ομάδα. Έτσι λοιπόν φέτος, ο καλός Άγγελός τους, τους έφτιαξε και τα σήματα της ομάδας τους. ΑΠΟΔΟΧΗ είναι το όνομά της κι έχει λογισμό και πολλά-πολλά όνειρα!

Η Υπολογίστρια αισθάνεται μόνη χωρίς τους μαθητές της...

Δουλεύοντας στο Εργαστήριο...

H δουλειά μας στο εργαστήριο ξεκίνησε το Σεπτέμβρη του 2008 που άνοιξε το σχολείο. Προσπαθήσαμε, στα πλαίσια των διαφορετικών γνωστικών αντικειμένων (γλώσσα, μαθηματικά, ιστορία, κ.λπ.) να αξιοποιήσουμε διάφορα εκπαιδευτικά λογισμικά στην καθημερινή εκπαιδευτική μας πρακτική. Αυτή τη χρονιά θα γίνει ένα καινούργιο ξεκίνημα στο Τμήμα Ένταξης του 3ου Δημοτικού Σχολείου Παλλήνης. Άλλα από τα εκπαιδευτικά λογισμικά που αξιοποιούμε είναι "ανοιχτά", όπως Περιβάλλοντα Μάθησης μέσω Ανακάλυψης Διερεύνησης και Οικοδόμησης, τα οποία στηρίζονται σε εποικοδομητικές θεωρίες μάθησης, άλλα είναι Συστήματα Εκφρασης, Αναζήτησης και Επικοινωνίας της Πληροφορίας, τα οποία υποστηρίζουν κοινωνικοπολιτισμικές θεωρίες και άλλα είναι "κλειστά" λογισμικά, όπως Συστήμτα Καθοδήγησης και Διδασκαλίας, τα οποία υποστηρίζουν συμπεριφοριστικές θεωρίες μάθησης, αλλά υποστηρίζεται ότι μπορούν να αξιοποιηθούν καλύτερα στην Ειδική Αγωγή.

Θεωρούμε ότι η πράξη υποστηρίζεται από τη θεωρία και η θεωρία επιβεβαιώνεται ή μετασχηματίζεται και αναδομείται μέσα από την πράξη. Για το λόγο αυτό, στο μικρό μας εργαστήριο, θα...δοκιμάσουμε, θα...γευτούμε και θα σας λέμε τις απόψεις μας. Από την άλλη, θα βλέπετε κι εσείς δείγματα της δουλειάς μας και θα βγάζετε τα δικά σας συμπεράσματα!

Καλή σας πλοήγηση!

Οι Απόκριες με τα μάτια του Βύρωνα, μαθητή του ΕΕΕΚ Πεντέλης

Μια παλιά ανάρτηση, μια interactive memory@@@

Άκούστε τι θέλω να σας πώ!
Τώρα που έρχονται οι Απόκριες είπαμε μαζί με τη δασκάλα μου, την υπολογίστρια κυρία Μαρία, να μαζέψουμε πληροφορίες από το internet για αποκριάτικα έθιμα, για παιχνίδια, για διάφορα πράγματα που κάνουμε τότε και για την Καθαρή Δευτέρα που πετάμε το χαρταετό μας. Μπήκαμε στο internet, πατούσαμε λέξεις που είχαν σχέση με τις Απόκριες στη μηχανή αναζήτησης google (ψαχτήρι την λέει η κυρία) και βρίσκαμε εικόνες και κείμενα. Για να τα πάρουμε από εκεί τα αποθηκεύαμε στο φάκελό μου, σβήσαμε, προσθέσαμε, πήραμε αυτά που μου άρεσαν και τα κολλήσαμε στο κείμενο που διαβάζετε. Μια έγραφα εγώ, μια η κυρία για να μην κουραζόμαστε. Ο ένας πρέπει να βοηθάει τον άλλο! Διαβάστε, λοιπόν, τι είναι οι Απόκριες, ποια ήθη και έθιμα υπάρχουν που δεν τα ήξερα. Η κυρία μου, κάποια τα ήξερε! Εγώ τώρα τα μαθαίνω και θα τα πω στους φίλους μου στο ξενώνα.

Αποκριά για την εκκλησία σημαίνει να μένουμε μακριά από το κρέας. Είναι η περίοδος προετοιμασίας του ανθρώπου, ψυχικής και σωματικής, για βιώσει το Θείο Πάθος και την ανάσταση του Χριστού το Πάσχα. Έχει τρεις εβδομάδες πριν από την Μεγάλη Σαρακοστή, που μας ανοίγει το Τριώδιο. Η περίοδος αυτή προσδιορίζεται από τις Κυριακές του «Τελώνου και Φαρισαίου», του «Ασώτου», των «Απόκρεω» και της «Τυρινής». Η Μεγάλη Σαρακοστή ξεκινάει από την Καθαρά Δευτέρα. Η περίοδος αυτή συνδυάζεται με το έθιμο του «Καρνάβαλου» που είναι η θεότητα της Αποκριάς. Είναι έθιμο του γλεντιού, της ψυχαγωγίας, του «μασκαρέματος».

Χοιροσφάγια
Στα παλιά εκείνα τα χρόνια, κάθε σπίτι έτρεφε για ένα χρόνο το γουρουνόπουλό του. Όλο το χρόνο ταϊζόταν με καλαμπόκι, πίτουρα κουρκούτι, σγόρτσα (άγρια αχλάδια) βελανίδια και αποφάγια του σπιτιού (παμφάγο). Το σφάξιμο του γουρουνιού γινόταν την πρώτη εβδομάδα του Τριωδίου, την σφαγαριά. Ήταν γιορτή για όλο το χωριό. Οι κάτοικοι σχημάτιζαν φιλικές συντροφιές και έσφαζαν «χαλάγαν» με τη σειρά τα χοιρινά τους.

Τσικνοπέφτη
«Τσικνοπέφτη» ήταν η μέρα που ετοίμαζαν το «παστό». Έβραζαν το λίπος με λίγο νερό, ραντίζοντάς το συγχρόνως με νερό. Το σούρωναν στη συνέχεια. Αυτή ήταν η «γουρναλοιφή». Φυλαγόταν σε δοχεία (πήλινα). Χρησιμοποιούνταν ως άρτυμα για όλη τη χρονιά. Στον πάτο του λεβετιού (καζανιού) έμεναν οι «τσιγαρίδες» που νοστιμίζαν τα φαγητά (με χόρτα, αυγά, όσπρια). Οι Χριστιανοί ανταλλαζαν επισκέψεις, έβρισκαν την ευκαιρία της επικοινωνίας , και διασκέδαζαν.

Μασκαρέματα
Κύριο χαρακτηριστικό των Απόκρεω είναι οι μεταμφιέσεις, οι προσωπιδοφορίες, για τον τόπο μας οι «μουτσούνες», σπάνια με μάσκα, περισσότερο με μακιγιάζ, και μουντζούρα από τον πάτο του «λεβετιού». Αυτά συνδυάζονται με αθυροστομίες, με θεατρικούς διαλόγους, παρουσίαση διαφόρων δρώμενων. Ζωντάνευαν προλήψεις και δεισιδαιμονίες, ακουγόταν άσεμνα τραγούδια, γινόταν εικονικές δίκες. Μεταμφιεζόταν σε «μπούλες» οι άντρες, ντύνονταν γυναίκες και οι γυναίκες άντρες, έφτιαχναν τις συντροφιές τους και γύριζαν σ’ όλο το χωριό από σπίτι σε σπίτι. Αναπαρίσταναν ότι μπορεί να φαντστεί κανείς, γιατρούς με τα γιατροσόφια τους, γέρους και γριές, με μπαστούνια και κουδούνια, αρκουδιάρηδες με κρεμασμένες κουδούνες στη μέση τους, για να γίνεται θόρυβος κ.ά. Τους δεχόταν, τους κερνούσαν, αντάλλαζαν αστεία και προσπαθούσαν με εύθυμο τρόπο να τους κάνουν να φανερώσουν το πρόσωπό τους, την ταυτότητά τους.

Παιχνίδια Αποκριάτικα
Κατά τη διάρκεια των απόκρεω παίζονταν και διάφορα παιγνίδια με νικητές και νικημένους, μεταμφιεσμένους και μη. Ο Βαλμάς, παιζόταν στα χωριά της Πηνείας, από δυο ομάδες δεμένους σε σχοινί. Τραβούσε η κάθε ομάδα το σχοινί. Νικήτρια ήταν η ομάδα που έσυρε στο δικό της μέρος την αντίπαλη ομάδα. Το ξεχωριστό στο παιχνίδι ήταν ότι πριν και μετά το παιχνίδι έκαναν αστείο διάλογο, σαν θεατρικό. Η «ρίψη του λίθου» ήταν αγώνισμα. Σ’ αυτό προσπαθούσαν να χτυπήσουν το στόχο τους ρίχνοντας τις πέτρες, οι σομάδες. Γαϊδουροδρομίες οργανώνονταν από ομάδες για να βγάλουν τον νικητή γάϊδαρο, μέσα στην οχλαγωγή και τα πειράγματα και τις αστείες διονυσιακού τύπου μεταμφιέσεις. Τα αλευρώματα (που έχουν την προέλευσή τους στο Γαλαξίδι) και τα γιαουρτώματα (εβδομάδα της Τυρινής), τα μουντζουρώματα της Καθαράς Δευτέρας ήταν μερικές άλλες συνήθειες που διασκέδαζαν και προξενούσαν πολύ γέλιο.

Δρώμενα...
Κατά τη διάρκεια των Απόκρεω «ελάμβαναν χώραν» και διάφορα λαϊκά δρώμενα. Από τη αρχή του Τριωδίου ξεκίναγε από του Καλίτσα το Παραδοσιακό γαϊδουράκι, μεταμφιεσμένος άνθρωπος, με τους Γενιτσάρους δεξιά και αριστερά για να διαλαλήσει την αρχή του Τριωδίου. Σε πολλά χωριά πέρναγε ο Καρνάβαλος από τους δρόμους του χωριού, με τη συνοδεία του με μουσικές και πειράγματα. Ένα από τα βασικά θέματα τις Αποκριάς ήταν η Αναπαράσταση του Γάμου. Γίνονταν εικονικοί γάμοι ανάμεσα στα χωριά και οι γαμήλιες πομπές ξεκινούσαν από το ένα για να πάνε στο άλλο. Ο γαμπρός με το άλογο, κι από κοντά ο κουμπάρος και γύρω οι συμπέθεροι. Συναντιόταν με την πομπή της νύφης και γινόταν τρικούβερτο γλέντι με όλα τα συνακόλουθα…
Το γαϊτανάκι ήταν ένα άλλο δρώμενο. Ήταν ένα ψηλό ξύλο, με δεμένες πολύχρωμες κορδέλες. Κάθε κορδέλα και χορευτής με την παραδοσιακή του στολή. Και ρυθμοί χορευτικοί να οδηγούν τα βήματα γύρω από τα γαϊτανάκι. Η τελευταία εβδομάδα των Αποκρεών είχε σχέσεις με την εμφάνιση του Διαβόλου. Μασκαράδες διάβολοι, κακομούτσουνοι με σχισμένα σκούρα ρούχα ή προβιές και γουρουνοδέρματα, ουρές και κέρατα, με δρεπάνια, τζουγκράνες κι άλλα εργαλεία διέσχιζαν τους δρόμους και καμωνόταν ότι παίρνουν τις ψυχές. Ίσως έχει σχέση με τα Ψυχο-Σάββατα, με τις μέρες των νεκρών τους. Παραλλαγή του εθίμου αυτού είναι ο «Σκατουλιάρης» των χωριών του κάμπου. Το σκατουλιάρη τον περίμεναν, προ πάντων τα απιδιά για να τρέξουν ξωπίσω του, να τον κυνηγήσουν, με μεγάλη ανυπομονησία. Σκατουλιάρης ντυνόταν ένας νέος του χωριού με προβιές, κέρατα και ουρά, καθώς και μουντζουρωμένο πρόσωπο. Έτρεχε στο δρόμο και πείραζε όσους συναντούσε.

Καθαρή Δευτέρα
Η Καθαρά Δευτέρα είναι το τέλος των Απόκρεω και η πρώτη μέρα της Σαρακοστής. Γιορτάζεται στην εξοχή με νηστίσιμα και κρασί, γι’ αυτό και γυρίζουν μεθυσμένοι. Συνεχίζεται η ευθυμία με τραγούδια και διασκεδάσεις. Κάθε τόπος πέρα των κοινών εθίμων, έχει και τα δικά του ξεχωριστά έθιμα. Τα κοινά έθιμα είναι το άζυμο ψωμί δηλαδή η λαγάνα, και τα λογιών νηστίσιμα φαγώσιμα (μαρουλάκια, κρεμμύδια και σκόρδα, ταραμάς, ελιές, φασολάδες λευκές, βοβριά, κ.α.).

Βύρωνας (μαθητής)

Μαρία (υπολογίστρια)

Μια παλιά ανάρτηση ως μια interactive μνήμη...

Μια φορά κι έναν καιρό, ήρθε στο σχολείο μας ο διαδραστικός πίνακας κι εμείς του δώσαμε λογισμό και λίγα από τα όνειρά μας...

Δυο μήνες τώρα προετοιμάζαμε την υποδοχή του. Είχαμε τα χρήματα από την ευγενική χορηγία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών (Κ.Ο.Α.)για να εξοπλίσουμε το Εργαστήρι μας και, μαντέψτε, δεν είχαμε το χώρο να τον βάλουμε. Μα πού να χωρέσει; Εδώ δε χωράμε εμείς οι δάσκαλοι και οι μαθητές μας και κάνουμε μάθημα δυο-δυο στις αίθουσες. Πού θα χωρέσει κι ένας κύριος Διαδραστικός;

Πεισμώσαμε όμως κι εμείς κι αποφασίσαμε να δράσουμε με αυτά που έχουμε. Παραγγείλαμε ένα διαδραστικό πίνακα, χωρίς να σκεφτούμε πολλά-πολλά. Αναστατώσαμε το Εργαστήρι Πληροφορικής που συστεγάζεται με το Εργαστήρι Εικαστικών, ρίξαμε τις δυο ντουλάπες που τα χώριζαν στα δυο-σαν το τείχος του Βερολίνου- και κάναμε χώρο να υποδεχτούμε την κυρία Τεχνολογία.

Κι αυτή ήρθε και μας έφερε τον κύριο Διαδραστικό, ντυμένο στα άσπρα, στα γυαλιστερά του, με τον προτζέκτορά του, μες στο μαύρο του λουστρίνι σας λέω- και με μια ψηφιακή γραφίδα ασημένια και αινιγματική. Και στήθηκε καμαρωτός-καμαρωτός, πάνω στη βάση του και περίμενε τους μικρούς και τους μεγαλύτερους μαθητές και μαθήτριες.

Η Υπολογίστρια, τον "φόρτωσε" με τα πρώτα εκπαιδευτικά λογισμικά και μαζί με τον διευθυντή του σχολείου, τον πρόβαραν ένα ολόκληρο μεσημέρι για να δουν πως δουλεύει. Τον πατούσαν από εδώ, τον πατούσαν από εκεί, τον άνοιγαν, τον έκλειναν, τον έγραφαν, τον έσβηναν... όλα καλά.

Το σημερινό πρωινό κοψαμε την κόκκινη κορδέλα των ψηφιακών μας ονείρων με λογισμό και και με πολλά χαμόγελα και φωνές. Το εκπαιδευτικό λογισμικό που αξιοποιήσαμε ήταν αυτό της Κυκλοφοριακής Αγωγής, το "Κυκλοφορώ με ασφάλεια" και το "Μικροί Καλλιτέχνες σε δράση" που η Υπολογίστρια είχε σχεδιάσει τις παιδαγωγικές του προδιαγραφές. Πού να το περίμενε τότε, πως θα το δούλευε, η ίδια στο Ειδικό Σχολείο με τους μαθητές της...

Μια μεγάλη ουρά σχηματίστηκε μπροστά από τον πίνακα, με το κάθε παιδί να θέλει να συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες. Και οι καθηγητές, και οι κοινωνικοί λειτουργοί και οι δάσκαλοι και η νηπιαγωγός ήταν όλοι εκεί να βοηθήσουν τα παιδιά να δοκιμάσουν τι μπορούν να κάνουν.

Μιλάμε στα συνέδρια για θεωρητικές προσεγγίσεις και για στρατηγικές ομαδοσυνεργατικής διδασκαλίας, αναζητώντας τρόπους να εντάξουμε τις νέες τεχνολογίες στην Εκπαίδευση. Γιατί να κάνουμε εκείνο, τι να κάνουμε, πώς να το κάνουμε, αλλά και με ποιούς;

Κι ήρθαν τα παιδιά του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου, ο Αποστόλης, ο Τάσος, ο Σπύρος, ο Κώστας, η Χρύσα, ο Παναγιώτης και με τον τρόπο τους μας είπαν. Ξέρουμε. Κάντε λίγο πιο πίσω. Μας δείξατε πώς να το κάνουμε. Τώρα δείτε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς. Δεν το είπαν με λόγια, αλλά μας παραμέριζαν σιγά-σιγά κι έμειναν μόνα τους μπροστά στον πίνακα.

Σε λίγο τα μεγαλύτερα παιδιά υποδέχτηκαν τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου, το Μάρκο, τον Αντρέα, τη Βαγγελίτσα, το Νίκο κι εκείνα με τη σειρά τους τα παιδιά του Νηπιαγωγείου. Και τα μεγάλα συμβούλευαν τα μικρά. "Πάτα το απαλά, με όποιο δάχτυλο μπορείς". " Βάλε και όλη την παλάμη άμα σε βολεύει". "Άφησέ με να σε βοηθήσω", "Έλα να το κάνουμε μαζί, αν δε μπορείς", "Κάνε στην άκρη να μην κάνεις σκιά"...

Η Μαριάννα είναι λίγο μεγαλύτερη από έξι χρονών, πάει στο Νηπιαγωγείο και χοροπηδούσε από τη χαρά της που ακουμπούσε το πορτοκαλί χρώμα πάνω στον πίνακα και βαφότανε μόνο του ένα ολόκληρο ηλιοβασίλεμα...

Η πιο συγκινητική στιγμή για την Υπολογίστρια ήταν όταν ο μικρός μαθητής μας που πάσχει από εγκεφαλική παράλυση, κινητική και αισθητική δυσλειτουργία, πλησιάσε τον πίνακα, πήρε κόκκινο κι έβαψε κόκκινα τα όνειρα και την ελπίδα όλων. Ξέρετε γιατί; Γιατί ήθελε τόσο να γράψει και να ζωγραφίσει δυο χρόνια τώρα και δε μπορούσε με το ποντίκι και δυσκολευόταν με το πληκτρολόγιο. Και τα χεράκια του έτρεμαν κι απογοητευόταν και δε μπορούσε και συννέφιαζε. Μα τώρα, με ένα απλό άγγιγμα στο διαδραστικό πίνακα με την άκρη της παλάμης του, μπορούσε να ζωγραφίσει και να γράψει και πετάξει στον ουρανό! Κι εμείς μαζί του

ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΚΥΡΙΑ!

Ναι, αγάπη μου...είναι ωραίος αυτός ο πίνακας....

Η Υπολογίστρια και οι μαθητές της,

ΜΕ.ΛΟ.ΜΕ.Ο

(Με Λογισμό και Με Όνειρο...)

Ένα παραμύθι με λογισμό και με όνειρο: " Κι όλοι έζησαν καλά κι εμείς καλύτερααα..."

Η Βαγγελίτσα και ο Παναγιώτης τελείωσαν το παραμύθι τους. Η μικρή μαθήτρια πηγαίνει στο Δημοτικό και ο μεγάλος μαθητής μας στο ΕΕΕΕΚ. Δούλεψαν σε ομάδα, σκέφτηκαν, προβληματίστηκαν, πήρα αποφάσεις. Έγραψαν τις σκέψεις τους στον επεξεργαστή κειμένου, βρήκαν τις εικόνες τους στο διαδίκτυο. τις επεξεργάστηκαν σε πρόγραμμα ζωγραφικής. Έτσι, όμορφα κι απλά.

Αυτή τη χρονιά η βοήθεια της "Υπολογίστριας" ήταν ελάχιστη. Τα παιδιά ήξεραν πως δουλεύουμε. Με λογισμό και με όνειρο... Τα λάθη μας θα τα διορθώσουμε σε επόμενο στάδιο. Αυτά δεν πρέπει να σταματήσουν τη δημιουργικότητά μας. Είμαι υπερήφανη για τους μαθητές μου, για τα παιδιά του Ειδικού Σχολείου Νταού Πεντέλης. Μπορείτε να πατήσετε πάνω σε κάθε εικόνα, αυτή να μεγαλώσει και να τη διαβάσετε! Καλό ταξίδι στη χώρα της καρδιάς...

Η Υπολογίστρια και οι μαθητές της